Náhuat sehaska

Jorge Lemus hizkuntzalariak Hezitzaileen Eskola bisitatu du El Salvadorren náhuat hizkuntza biziberritzeko proiektuari buruz hitz egiteko.

Náhuat edo pipil hizkuntza, espainiarren etorreran hitz egiten ziren jatorrizko zortzi hizkuntzetatik, herrialdean bizirauten duen azken hizkuntza da.

2010ean, Jorge E. Lemusek Kulturaren Sari Nazionala jaso zuen, bere lan akademiko handiagatik eta, bereziki, pipil edo náhuat hizkuntza biziberritzeko bere proiektuagatik, non bertako hizkuntza hau berreskuratu eta sustatzeko asmoz lan egiten duen, oraindik El Salvadorren hitz egiten den eta desagertzeko arrisku larrian dagoen bakarra.

Hizkuntza murgiltze eredu bat da Náhuat sehaska, non amona bilobaren harremana esplotatzen den. Lehenak izanik herri pipilaren hizkuntza eta kosmobisioa mantentzen dutenak, eta bigarrenak, erreleboaren sorrera, hizkuntzaren hartzaile potentziala eta pipilen kosmobisioa.

Náhuat Sehaskari hasiera emateko, beharrezkoa izan zen amonak hainbat arlotan trebatzea. Gaur egun, sehaskako amona guztiak benetako maisu graduatu bezala aritzen dira, naiz eta titulurik ez izan.

Sehaskan artatzen diren haurrak 3 eta 5 urte bitartekoak dira, komunitatetik datoz, eta lehentasuna ematen zaie oraindik hizkuntza hitz egiten duen adineko bat duten familietatik datozenei, sehaskako jarduerak amaitzean, testuinguru kontrolatu batean, ikasgelatik kanpo modu naturalean elkarreragiteko aukera izan dezaten.

Informazio gehiago duten artikuluak:

La Cuna Náhuat-Resumen

Entrevista a Jorge Lemus I

This entry was posted in Berri nabarmenak, Berriak, Noticias, Noticias Destacadas. Bookmark the permalink.